Lubelski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia

          Lubelski OW NFZ przypomina, iż nie ma określonych terminów ważności skierowań na leczenie specjalistyczne w poradni czy w szpitalu. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004r.
o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych (Dz.U.2016.1793
z późn. zm.) nie precyzuje okresu ważności skierowania. 

Skierowania zachowują swoją ważność do czasu realizacji, np. poprzez ustalenie terminu porady lub przyjęcia pacjenta do szpitala.

Z uwagi, iż akty prawne nie określają maksymalnego okresu ważności skierowania należy przyjąć, że skierowanie wydane w celu objęcia pacjenta leczeniem specjalistycznym jest ważne dopóki istnieje przyczyna i cel jego wystawienia. W związku z czym,  skierowanie zachowuje swoją ważność do czasu ustania względów medycznych będących przyczyną jego wystawienia. W sytuacji, gdy skierowanie zostanie przedłożone do realizacji po zbyt długim czasie od daty jego wystawienia, lekarz może podjąć decyzję o konieczności zaktualizowania informacji o stanie zdrowia pacjenta celem zweryfikowania pierwotnej przyczyny kierowania.

W zależności od celu skierowania:

• w przypadku konsultacji specjalistycznych skierowanie jest jednorazowe;
• w przypadku skierowania celem objęcia leczeniem specjalistycznym skierowanie ważne jest do czasu zakończenia leczenia i nie jest wymagana jego aktualizacja. Ważność skierowania uwarunkowana jest jedynie przyczyną skierowania pacjenta - jeżeli jest ona nadal aktualna to skierowanie jest ważne.

Pacjent pozostający pod stałą opieką lekarza poradni specjalistycznej nie wymaga corocznego odnawiania ważności skierowania.

Ponadto lekarz specjalista jest zobowiązany do pisemnego, nie rzadziej niż
co 12 miesięcy, informowania lekarza kierującego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, w tym okresie ich stosowania i dawkowania oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych.

Skierowanie nie jest potrzebne do następujących lekarzy specjalistów: 

• ginekologa i położnika, 
• onkologa, 
• psychiatry, 
• wenerologa, 
• dentysty.

Skierowania nie muszą także przedstawiać następujące osoby korzystające
z ambulatoryjnej opieki specjalistycznej: 

• inwalidzi wojenni i wojskowi, osoby represjonowane, kombatanci, działacze opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowane z powodów politycznych,
• niewidome cywilne ofiary działań wojennych, 
• chorzy na gruźlicę,  
• zakażeni wirusem HIV, 
• uzależnieni od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych –
  w zakresie lecznictwa odwykowego, 
• uprawnieni żołnierze lub pracownicy – w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych w czasie wykonywania zadań poza granicami państwa,
• weterani poszkodowani – w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych w czasie wykonywania zadań poza granicami państwa,
• świadczeniobiorcy do 18 roku życia posiadające zaświadczenie (wystawione przez zaświadczenia lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii, neonatologii lub pediatrii), które potwierdza ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu.

Skierowanie nie jest wymagane w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia.